Dört!

Geçtiğimiz cuma Barthelme'nin okuma listesiyle veda etmiştik, biraz açalım: Söz konusu liste, Donald Barthelme'nin kendi okunacaklar listesi değil - öğrencilerine okunmasını salık verdiği kitaplardan oluşuyor. Listenin hikayesini Kevin Moffett The Believer için yazmış; liste, Barthelme'nin Houston Üniversitesi'ndeki öğrencilerinden Padgett Powell (ki kendisi The Interrogative Mood? adlı metniyle ayrıca bir yazıda anılmayı hak ediyor) sayesinde elden ele bugüne değin ulaşmış. Sayfaların üzerindeki notlar Kevin Moffet'e ait bu arada; marjinlere not almayı sever misiniz bilmiyorum, ancak Moffet peşine düştüğü kitapları temin aşamasında çeşitli işaretler yardımıyla notlamayı seçmiş. Listedeki metinlerin çoğu roman; hemen hemen tümü 20. yüzyılda yazılmış - Pushcart antolojileri, Joseph Campbell'ın The Hero With a Thousand Faces'ı ya da Samuel Beckett'in yazdığı "her şey" gibi sıradışı ve geniş önermeleri kapsasa da, oldukça ilginç.

Malum, Barthelme "kolay" hazmedilecek bir yazar sayılmaz; listedeki metinlerin bazıları için de benzer iddialarda bulunulabilir. Bu noktada yine geriye uzanmamız ve Faulkner'ın 1956 tarihli Paris Review söyleşisinden bir alıntı yapmamız farz oluyor (öyle soruya böyle cevap kontenjanından gelsin):

PR: Kimi insanlar iki üç kere okumalarına rağmen yazdıklarınızı anlayamadıklarını söylüyorlar. Onlara ne önerirsiniz?

W. Faulkner: Dört kere okusunlar.

Hayatın kolay olması gerektiğini kim söylemiş?

Kitapların kitaplara pencereler açıp köprü kurabildiği, ister zor ister kolay ancak illa ki neşeli okumalar dileklerimizle...