4.513— İnsanları Düşleyen Melekler Düşü. Bir öğleden sonra kestirirken düşümde bir merdiven gördüm. Basamaklarından gözleri kapalı, solukları ağır, kanatları gevşek sarkan uyurgezer melekler inip çıkıyordu. Yanından geçerken yaşlı bir meleğe çarptım, onu ürkütüp uyandırdım. Önceki sene uykusunda ölebilmek için dua ederken ölen dedeme benziyordu. Ha, melek bana, ben de tam seni düşlüyordum, dedi.
(Her Şey Aydınlandı, Jonathan Safran Foer. Çeviren: Algan Sezgintüredi. Görsel, Shomei Tomatsu. Mevsimleri mi var düşlerin? Yaz düşleri kış düşlerinden farklı sanki...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder