Dedem şöyle söylerdi hep: "Hayat, şaşılacak kadar kısadır. Şimdi belleğimi yokluyorum da, örneğin bir gencin ata atlayarak, mutsuz rastlantılar bir yana, mutlu bir akış izleyecek normal bir yaşam süresinin bile böyle bir şey için yetmeyeceğinden korkmaksızın, en yakın köye gitmeye nasıl karar verebildiğini anlamıyorum.
(Franz Kafka, Hikâyeler. Çeviren: Kamuran Şipal. Cem Yayınları. Öykünün adı: En Yakın Köy. Görselde Doug Keyes'ın işlerinden biri, Toplu Hafıza kapsamında; Keyes, bir kitabın tüm sayfalarını tek kareye bindirmiş.)
Hayat kısa, kuşlar uçuyor.
YanıtlaSiltüm sayfalar: tüm dünya: tüm insanların hayatı: tüm yazılanlara dikkat etmek için en iyi gerekçe: onu sen yazıyorsun, bir başkası okur, ben hep bir başkası; sen hep bensin; kurtulamazsın sen benden, ben senden: kader. yazmak zor.
YanıtlaSilşu da var: kısa olana biriktirmek zevklidir: sıkı bir kumbara kolay kırılır.
YanıtlaSilkumbara kırılınca zevk verir: çünkü kırılmış kumbara parçaları yapıştırılınca hiçbir şey birikmez içinde: parçalı olan güven vermez. kumbaranın içindeki parçaları, sen atmışsın oraya, evet, kendini bir kumbarada biriktirdin. kendini kırdın. şimdi bir adım bile atamayacaksın. servetin elinde patladı: sen bir bombasın.