“Olay şu: Bu dolapta senin yanına bir roman bırakıp dolabın kapağını kapatır, tepesine de üç kez vurursam, o kitabın içine girersin.”
Kugelmass, inanmadığını göstermek için sırıttı.
...“Sadece roman da değil. Öykü olur, oyun olur, şiir olur. Dünyanın en iyi edebiyatçılarının yarattığı en şahane kadınlarla tanışabilirsin. İçinden kim geçiyorsa. Gücünün yettiği kadar takılırsın artık. Yeter dediğinde de bana sesleniver, göz açıp kapayıncaya kadar çıkartırım seni.”
“Persky, yakın zamanda akıl hastanesinde bulundun mu?”
“Ciddiyim diyorum sana,” dedi Persky.
Kugelmass hâlâ kuşkuluydu. “Yani evde yaptığın şu uydurma dolap bana böyle maceralar mı yaşatacak?”
“İki onluğa patlar.”
Kugelmass cüzdanını çıkardı. “Görmeden inanmayacağım ya, neyse,” dedi.
Persky paraları cebine tıkıştırdıktan sonra kitaplığına döndü. “Kiminle tanışmak istersin bakalım? Rahibe Carrie? Hester Prynne? Ophelia? Saul Bellow’un yazdığı biri de olabilir. Temple Drake’e ne dersin? Gerçi senin yaşında adamı biraz zorlar.”
“Fransız olsun. Bir Fransız kadınla aşk yaşamak istiyorum.”
“Savaş ve Barış’taki Nataşa’ya ne dersin?”
“Fransız dedim. Buldum! Emma Bovary olur mu? Tam bana göre biri.”
“Nasıl istersen Kugelmass. İşini bitirdiğinde sesleniver.” Persky, Flaubert’in romanını dolaba koydu.
“Güvenli bir numara mı bu?” diye sordu Kugelmass, Persky kapakları kapatırken.
“Şu çılgın dünyada güvenli bir şey kaldı mı?” Persky, dolabın tepesine üç kez vurdu ve kapakları tekrar ardına kadar açtı.
Kugelmass kaybolmuştu. Aynı anda, Charles ve Emma Bovary’nin Yonville’deki evlerinin yatak odasında buldu kendisini. Karşısında, ona arkasını dönmüş, yatağı toplayan güzel bir kadın vardı. İnanamıyorum, diye düşündü Kugelmass, doktorun yanıp tutuşan karısı karşımda. Tekinsiz bir durum. Ben buradayım. Kadın da o.
Emma, arkasını döndüğünde sıçradı. “Aman Tanrım, beni korkuttunuz,” dedi.
“Kimsiniz kuzum?”
Romanın çevirisindeki özenli dille konuşuyordu.
(Yan Etkiler, Woody Allen. Çeviren: Sıla Okur.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder