Bu, bir zamanlar ayda yaşayan insanlara dair bir öykü. Şimdilerde kimse yaşamıyor orada ama bir zamanlar tıka basa dolu bir yerdi. Ayda yaşayan insanlar özel olduklarını düşünürlerdi, çünkü düşüncelerini istedikleri biçimde tasarlama yeteneğine sahiptiler. Bir tencere biçiminde örneğin ya da masa, hatta bol paçalı pantolon. Bu yüzden ay insanları sevgililerine özgün armağanlar sunabiliyordu; kahve fincanı biçiminde bir seni seviyorum düşüncesi ya da vazo biçiminde bir sana hep sadık kalacağım düşüncesi gibi...
(Etgar Keret, Nimrod Çıldırışları. Öykü Biçiminde Bir Düşünce. Çeviren: Avi Pardo. Yukarıdaki görselde Apollo 15'in Ay seferinden bir kare - altta ise Ay'a bırakılmış olan Hayatını Kaybetmiş Astronot heykeli. Heykel, Paul van Hoeydonck tarafından uzay seferlerinde yaşamlarını yitirenleri anmak üzere tasarlanmış ve halihazırda Ay'da bulunan tek sanat eseri. 1 Ağustos 1971 tarihli Apollo 15 seferinden bu yana alüminyumdan minik bir astronot, bir plaket eşliğinde ay yüzeyinde yatıyor. Eserin yaratıcısı ile NASA, daha sonra büyük bir çatışma sürecine girmiş; olayın ayrıntıları Slate'de. Daha önce notlarda belirtmişim, bu vesileyle tekrarlayayım: "96 torba dolusu idrar, dışkı, kusmuk... 12 çift bot... 2 golf topu... Altın kalplamalı bir zeytin dalı... Bir aile fotoğrafı..." Ay'ın yüzeyinde insanlar bunları bırakmış, devamı için sizi buraya alalım...)
Calvino, neredesin?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder