...
"Bu öykü müthiş," dedi abim. "İnsanın aklını başından alıyor. Fazla kopyan var mı?" Olduğunu söyledim. Bana abisi-küçük-kardeşiyle-gurur-duyuyor gülümsemesiyle baktıktan sonra yere eğilip elindeki sayfayla köpeğin kakasını aldı ve çöp bidonuna attı.
Yazar olmak istediğimi işte o anda anladım.
(Etgar Keret, Yedi Güzel Yıl. 'İlk Öyküm' adını taşıyan ve Keret'in 'Borular' adlı öyküsünün yazımını anlattığı öyküden; çeviren, elbette ki Avi Pardo. Bu arada Keret, Ot dergisine mini bir söyleşi verdi, özleyenler kaçırmasın.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder