İlk taslağımı yazarken hep bunun önemli olmadığına ikna etmeye çabalarım kendimi. Duvarı aşmanın yollarından biridir kendini bunun önemli olmadığına ikna etmek. Kimsenin ilk taslağı göreceği yok. Kimse ilk taslağı umursamaz. Kendine bu yüzden işkence ediyor olabilirsin ama açıkçası, her ne yaptıysan düzeltilebilir.
Şimdilik sadece kelimeleri dök dışarı. Nasıl yazabiliyorsan öyle yaz hikayeyi, sonra düzelt.
(Neil Gaiman, yazarlığın sancılarından bahsediyor. (bkz. Nerdist Podcast.) Görselde, Tünel Meydanı civarında bir garaj girişi, graffitinin ilk taslağı - şimdi yerinde yeller esiyor, o ayrı.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder