Düzelte düzelte, yavaş yazarak, sonu gelmek bilmeyen irdelemelere girişerek, yazdıklarımı silerek ve sonunda koca bir günde tek bir cümle çıkarabildiğim hale gelene dek gençliğimi harcadım ve o cümlede de DUYGU yoktu. Kahretsin, sanatta sevdiğim şey DUYGU benim, GÖSTERİŞ ya da duyguların gizlenmesi değil.
(Jack Kerouac, Paris Review söyleşisi, 1968. Big Sur, çok yakında, raflarda.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder