Barış umudunun körelmiş olduğu bir dönemdi. Elbette barışa inanan insanlar vardı, barışa ya da barış olasılığına; olup bitenlere dair, bilhassa liderlerle Filistin ve İsrail'in yüksek politikalarıyla ilgili soru işaretleri belirmesine rağmen. Düşlerimizin paramparça olduğu bir zamandı. Şiddet vardı dört bir yanda, yıkım vardı, Netanya (2002) sonra Jenin... Böylece bir kitap yayımlayalım istedik. Kendi seçimimizle yazar olmuşuz madem, neden bir öykü kitabı yayımlamayalım? Neye yarardı bilmiyorum ama her şeye rağmen vazgeçmeyen iki kişinin varlığını ortaya koyacaktık. Fikir buydu - birbirimizle konuşmalıyız. Barış süreci sekteye uğradı diye dostluğumuza son verecek değildik. Savaş var diye dost olamamak kabullenebileceğimiz bir fikir değildi.
(Samir El Youssef, Etgar Keret ile biraraya gelip Gazze Blues'u hazırlamalarının öyküsünü anlatıyor. Görselde yine bir Banksy marifeti. )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder