Stefani Posavec, veri illüstrasyonu olarak nitelediği çalışmasında Kerouac'ın Yolda romanının bir şemasını çıkartmış. Her kelimeyi 0.85 mm'lik çizgisel bir birime indirgeyen Posavec, cümleleri ise sağa dönen çizgiler vasıtasıyla birbirinden ayırmış; romanı tematik açıdan da renklere indirgeyen sanatçı (toplamda on bir renk/tema belirlemiş) farklı uzunluklardaki cümleleri renklendirerek Yolda'yı 'görsel' bir hadiseye 'dönüştürmüş.' Temalar ve renkler şu şekilde sıralanıyor:
Açık mavi: Dean Moriarty (kahraman)
Donuk yeşil: Bop ve caz müziği
Açık gri: Sosyal etkileşimler ve hadiseler
Morumsu mavi: Seyahat
Koyu (petrole çalan) mavi: Yöresel betimlemeler
Bej: Eğlence, içki, uyuşturucu
Sarı: Çalışma ve yaşam mücadelesi
Kırmızı: Sal Paradise (anlatıcı)
Kiremit rengi: Kadınlar, cinsellik ve ilişkiler
Kahverengi: Yasadışı faaliyetler ve polisle karşılaşmalar
Petrol rengi: Karakter betimlemeleri
Sonuçta, ortaya çıkan, şöyle bir şey:
Bütün, parçaların toplamından fazladır elbette, eskiler öyle demiş. Sonra, zamanın içinde bir yerlerde, yapıtaşlarını ayrıştırmak, bütünden daha ilgi çekici bir hal alıvermiş. Eski usul takılmanın zararı yok, faydası var bana göre - nihayetinde, kucağımdaki kitabın sayfalarını çevirirken veri toplayan bir bilgisayardan ziyade yazara kulak veren bir okur rolünde olmayı tercih ederim. Ancak, hangi kitapların okunmaya 'değer' olduğunu herkese dayatmaya bilhassa meraklı ulemalar sarmışken dört bir yanı, yegane temennim herkesin canı ne istiyorsa, nasıl istiyorsa onu, öyle okumasından öte değil ve buna, şema çıkartmak için okumak da dahil.
Calvino, Kum Koleksiyonu'nda yer alan Alfabeden Önce'de şöyle diyor ya, katılmamak olası değil: "Artık hiçbir şeyin ve hiç kimsenin güvende olmadığı bir çağda yaşıyoruz."*
Gelsin şemalar, gelsin etiketler...
Tuhaf zamanlar vesselam. Akıllar, fikirler hep sizinle olsun.
(Italo Calvino, Kum Koleksiyonu. Çeviren: Kemal Atakay, YKY.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder