O günden beri Albu’nun elimi öperken bana söylediklerini ya da şuradan şuraya kadar kaç tane parke taşı, çit tahtası, telefon direği bulunduğunu o hesap defterine yazıyorum. Yazmak hoşuma gitmiyor, çünkü yazılanlar bulunabilir, ama yazılmalı. Çoğu kez aynı yerdeki aynı şeylerin sayısı bugünden yarına değişiyor.
Görünüşe göre her şey olduğu gibi kalıyor, ama sayarsanız öyle olmuyor.
(Herta Müller, Keşke Bugün Kendimle Karşılaşmasaydım. Çeviren: Mustafa Tüzel. Görselde, Kyu Seok Oh'a ait bir yerleştirme: Koyunları Saymak.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder