Göç

"Okudukça, gelişigüzel kesilmiş fotoğraflardan oluşan bir kolaj beliriyor gözümün önünde. Çok kısa sahnelerden oluşmuş bir montaj izlemiş gibiyim. Herta Müller’in birbirini takip etmeyen cümleleri var: Senfoni başlamadan önce, orkestradaki her bir enstrümanın akort edilirken kendi sesini çıkardığı ana benziyor. Kusursuz bir uyuma çok yakın ama başkaldırmaya her an hazır. Müller’in her cümlesi İrene için yeni bir algıya, yeni bir fark edişe gebe. Her cümle ile İrene, diğer ülkeden şimdiki zamana göçüyor. Bu nedenle, Tek Bacaklı Yolcu, yazıldığı tarihte sıkışıp kalmayan, sürekli yol alan, okurdan okura göç eden bir roman."

(Alıntı, yazılarını büyük beğeniyle takip ettiğim Aysu Önen'in Herta Müller'in Tek Bacaklı Yolcu'su hakkındaki Sabit Fikir yazısından - görselde Herta Müller'in kolaj şiirlerinden biri. Önen'in yazısının tamamı için buraya.)