Romanlar uzun solukludur. Romancılar öyle olmasını ister. Kimse tam olarak ne anlama geldiğini bilmez ama herkesin dilindedir işte: uzun soluklu. Bir bebeğim ve ortanca bir oğlum var. Nefes aldırmıyorlar bana. Benim yazdığım her şey kısa soluklu - öyle olmak zorunda. Soluklanacak yer az burada.
(Kalabalıkta Yüzler. Valeria Luiselli. Çeviren: Seda Ersavcı. Görselde, İstanbul metrosunun en sevimli ve gizemli sakinlerinden biri, treni uğurluyor.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder