Tüm yazın hayatım boyunca bana kısa öykü yazmayı bırakmam, onun yerine romanlar kaleme almam söylendi durdu - temsilcim, İsrailli yayıncım, yabancı yayıncılarım, muhasebecim... Hepsi de yanlış yolda olduğumu düşünüyordu. Ama bana sorarsanız sanat söz konusuyken pragmatik kararlar almak başlı başına bir çelişki ortaya koyuyor. Elime ilk defa kalem kağıt alıp bir öykü yazmamın herhangi bir pragmatik tarafı yoktu ki. Bulaşıkları yıkamanın ya da musluk tamiri yapmanın aksine, karakterler, ortamlar ve olay örgüleri yaratmanın faydacı ya da akılcı olduğu söylenemez. Yazılması gereken neyse bana samimi gelecek, doğru gelecek şekilde yazıyorum ben... Nihayetinde öyküler çıkıyorsa ortaya, o zaman onlara inanmaktan, birilerinin bunlara ilgi duyabileceğini ve bu öykülerin, belki de bu kişilerin yaşamına dokunabileceğini düşünmekten başka bir şey yapamam.
(Etgar Keret. Rain Taxi söyleşisi.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder