Hep

Otuzumda ölmeyi planlamıştım, ve sonra bunu on yıl sonrasına, kırkıma, ardından da ellime attım. Öteleyip durursun. Sonra da devam edersin. Zordur. Uğraştırır. Ölüm hakkında çok düşündüm. Günün birinde, kar yağarken çok yoruldum. "Kahretsin, oturacağım. Devam edemem. Burada, bu karın ve buzun içinde yaşamaktan yoruldum," dedim kendime. Ve yere oturdum. Ama o kadar soğuktu ki ayağa kalktım. Ah, evet, ölümü hayal etmeye çabaladım ama hep bir engele tosladım.   

(Jean Rhys, Paris Söyleşileri. Görselde, yine, Rhys.)