Başkalarının yataklarında yatarken derin bir uyku çeker ve ertesi sabah erkenden uyanırdım. Çabucak giyinir, herhangi bir şeye el koyup -güzel kokan havlular ya da beyaz gömlekler favorimdi- neşe içinde kendimi sokağa atardım. Bir yerden kahve ve gazete alır, kendime son derece kamusal bir alan seçip gün ışığının altında gazetemi okurdum. Başka insanların yatağında uyumanın en sevdiğim yanı buydu işte: erken kalkmak, koşarak kendimi dışarı atmak, doğru düzgün bir gazete satın alıp onu güneşin altında okumak.
(Kalabalıkta Yüzler, Valeria Luiselli. Çeviren: Seda Ersavcı.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder