Depresyonda olduğu doğruydu. Depresyon her nüksedişle yeniden baş gösteriyor, girdiği her mekanı kolaçan ederken krizin onu ne zaman yoklayacağını küskünlükle karışık bir içe dönüklükle merak ediyordu. Ama dayanılmaz, kalıcı bir depresyon değildi bu. Üzüntü her zaman yerini bir hırçınlık nöbetine devrediyor, bu şeyi alt edeceğim düşüncesi gene ön plana geçiyordu. Güçlü, dayanıklı, özel biriydi, ondan yana olan pek çok şey vardı, başkalarının başına çok daha kötüsü geliyordu, zaman kıymetliydi, her şeyin bir nedeni vardı, her zaman bir çıkış yolu bulunurdu, mücadele edip kazanmak için doğru tavrı takınmak yeterdi, hiçbir şey onu durduramazdı ve yarın farklı bir gün olabilirdi.
(Joshua Ferris, Bilinmeyen. Çeviren: Hatice Taş. Görseldeki iş Pejac'a ait; Pejac hakkında daha fazlası için buraya.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder