“Merak etme, her şey yolunda.”
“Bu kocaman, rutubetli odada oturuyoruz. Geçmişe fırlatılmış gibiyiz.”
“Isınıyoruz, ışığımız var.”
“O dediklerin Taş Devri’nde de vardı. Onlar da ısınıyorlardı, onların da ışığı vardı. Ateşleri vardı. Çakmaktaşlarını birbirine sürtüp kıvılcım elde ediyorlardı. Sen taşları birbirine sürtebilir misin? Bir çakmaktaşı görsen tanır mısın? Bir Taş Devri insanı sana nükleotitin ne olduğunu sorsa açıklayabilir misin? Karbon kâğıdını nasıl yapıyoruz? Cam nedir? Yarın sabah ortaçağda uyanacak olsan ve orada feci bir salgın patlak vermiş olsa, hastalıkların tedavileri konusundaki ilerlemelerden haberdar olduğun halde onu durdurmak için ne yapabilirdin? İşte neredeyse yirmi birinci yüzyıldayız. Bilim ve tıp hakkında yüzlerce kitap, yüzlerce dergi okumuş, yüzlerce televizyon programı izlemişsindir. Bir buçuk milyon kişinin hayatını kurtarabilecek tek bir kritik bilgi kırıntısı verebilir miydin o insanlara?”
(Don DeLillo, Beyaz Gürültü. Çeviren: Handan Balkara. Görselde Andy Warhol, süpermarkette.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder