Roman

Bakın, romanın öleceğini düşünüp endişelendiğim yok benim. Biz hikayeler anlatan bir canlı türüyüz.

Siyasi liderlerin ilerleyebilmek adına yapmaları gereken işlerden birinin, bizleri birbirimize nelerin bağladığına dair daha iyi bir öykü anlatmak bana kalırsa. Ve pek çok kopuk unsurun biraraya geldiği Amerika, başka yerlere benzemiyor - hepimiz tek bir ırka ait değiliz, tek bir kabilenin mensupları değiliz, buraya gelen göçmenler kıtaya aynı anda ayak basmamış. Bizi bir arada tutan şey bir fikir, kim olduğumuza ve nelerin bizler için önemli olduğuna dair bir anlatı. 

Ve ben, bunun sürmesini istiyorum. 

Yukarıdaki alıntı, dün New York Times Book Review'da yayımlanan Barack Obama - Michiko Kakutani söyleşisinden - Obama, kitap eleştirmeni Kakutani ile kitaplar, okumak ve yazı hakkında derinlikli bir sohbet ediyor, Gabriel Garcia Marquez'den Philip Roth'a, Saul Bellow'a uzanarak kitapları ve Amerika anlatısını ele alıyor. O anlatı ki, görünüşe bakılırsa, koltuğa geçecek yeni başkan ile karanlık bir tını kazanacak yine, çağa da uygun biçimde... Neyse, Obama, roman okumanın bir politikacı için son derece elzem olduğunu, empati "kasının" ancak böylelikle zinde tutulduğunu söylemiş ve son okuduğu romanın Colson Whitehead'den The Underground Railroad olduğunu belirtmiş. Yeraltı Rotası adıyla yayımlayacağımız Underground Railroad, geçen yıl hemen hemen tüm listeleri altüst etti ve Amazon'da Editör Seçkisi'nin en tepesine oturduğu gibi National Book Award'ı alarak Yılın Kitabı olma hususundaki iddiasını sürdürdü; Obama'nın söyleşisinden sonra NY Times Bestseller listesine de yine, üç numaradan giriş yaptı - ülkemizde bir kitabın çok satar olduğu takdirde yeterince edebi olamayacağını düşünen veya kendine çoksatar okumayı yakıştıramayanlar var gerçi, eh, onlar, kendi önyargı evrenlerinde, iyi edebiyatın popüler olamayacağına inanmaya devam ederek duradursun, ben size, uygar dünyada ancak yobazların ve cahillerin okumadıkları kitaplar hakkında hüküm verdiklerini ve Whitehead'in bu harika metninin bunca ödüle, bunca beğeniye boşu boşuna layık bulunmadığını söyleyeyip ekleyeyim: Bizler anlatmaktan usanmazsak eğer, roman tutup ölür mü, olabilir mi böyle bir şey?

İlahi!