Yılın son cuması. Bu da burada dursun.
Hayatımız iş yetiştirme tarihleriyle, ajandalarla geçiyor ve yılın dökümünü ancak senenin son günlerinde çıkarıyoruz. Yıl sonu listelerinin cazibesi de bundan herhalde, bir bütün yıl içinde yüzdüğümüz sularda ne olup bittiğini ancak bu son günlerde düşünmekten... Gerçi, daha önce de dediğim gibi, yüzlerce liste gördükten sonra listelerin pek ağırlığı kalmıyor, onun yerine içerikleri ve kimlerce hazırlandıkları daha anlamlı geliyor insana - yine de liste yapmadan, Yılın Kelimesi şuydu, Yılın Rengi buydu, Yılın Olayı bilmemneydi diye ahkam kesmeden yaşanmıyor. Analitik düşüncenin, sol beynin zaferi, kaosla baş etmek için iyi niyetli çabalar bütünü - lakin kaos, her zaman kazanır. Her neyse, geçen haftalarda bahsetmiş, hatta bu ayki IAN Edebiyat yazımda da ele almıştım, Oxford Sözlüğü Komitesi'ne göre Yılın Kelimesi, "gülerken gözlerinden yaşlar gelen surat" emojisi seçilmişti. Merriam-Webster durur mu, onlara göre de Yılın Kelimesi "-ism" imiş, yani bizim -izm" diyebileceğimiz bir son ek. Sözlükler ses getirme derdinde mi, kelimelerden bıktılar mı bilinmez, ama manidar girişimler bunlar, listeler bir yana, en güvenli limanlar olan sözlükler bile kelimelerden ümidini kesmiş halde. MW ekibi, bu yıl en çok aranan sözcüklerin faşizm (fascism) ırkçılık (racism) ve sosyalizm (socialism) olduklarını belirtmiş - bu iki önemli mecranın Yılın Kelimesi seçimlerinde popülerlik unsurunu gütmüş olmalarından yola çıkarak Türkiye'de, yılın kelimesinin değil de, Yılın En Çok Tartışılan Kelimesi'nin "müsait" olduğunu söyleyebilir miyiz mesela? Söylemiş bulundum bile; gerçi siyasi gündeme bakılırsa seçim, hendek, barış, süreç, saldırı, yasak vs. - bunların hepsi aday olabilir. Belki de "-izm" yanlış bir tercih değildir; belki de herkesin kendi "-izm"ini, kendi ideolojisini, kendi dünya görüşünü sorgulaması gerekmektedir.
Tesadüfen rastladım: Çorap satın alan adam, çorabının içinde yardım çağrısı ile karşılaştı: "İşkence görüyorum." Dünya saçma sapanlaştıkça notlar da giderek dehşetengiz bir hal alıyor, benim suçum yok - kurmaca mı hayatı yoksa hayat mı kurmacayı taklitte bilinmez ama Keşke Bugün Kendimle Karşılaşmasaydım'ı okuduysanız, bu dehşetli haber tanıdık gelecektir maalesef... Hayat!
Bu arada Keşke Bugün Kendimle Karşılaşmasaydım, Radikal Kitap'ın seçtiği Yılın 52 Kitabı arasında; Artful Living'in 77'lik listesinde de arz-ı endam etmekte, belirtelim.
Savaşla, şiddetle, göz yaşıyla geçen bu yılın haberi, benim için bu mesela: "Gökten geldiği için kutsal ve güzel bir taştır."
Notlarım çok, ama haftaya daha derli toplu bir özet yazısı kaleme alma dileğindeyim, o yüzden bugünlük burada durmam gerek.
Yıl sonu özetlerinizin anlamlı olması dileklerimle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder