İlk kitabımda yer alan öykülerin çoğunu üç yıllık zorunlu askerliğim sırasında kaleme aldım. Askerlik bitip de üniversiteye başladığımda bursluydum ve o zamanlar geceleri geç saatlere kadar bir şeyler yazıp sabah derslerini kaçırmak gibi bir huyum vardı. Üniversite bursumun iptalini gündeme getirince bu konuda bana destek olacağını düşündüğüm, edebiyat bölümünden bir profesöre öyküleri gösterdim; öyküleri beğendiği takdirde üniversite komitesine bursumun devamı için bir mektup yazabileceğini ummuştum. İşte, o edebiyat profesörü sonradan İsrail’in en iyi yayınevlerinden birinin editörlüğüne getirildi ve benden yeni öyküler istedi. Şansıma, yenilerini de sevdi ve ilk kitabımı yayımlayan o oldu. Yazdıklarımı yayımlatmadan önceki dönemde bir öykü yazdığımda üç çıktı alıp ikisini iki yakın arkadaşıma, birini de abime verirdim. Üçü de bayılırdı yazdıklarıma. Ama o zamanlar, Ramat Gan’da aynı mahallede büyüdüğümüzden, beni çok iyi tanıdıkları için sadece onların öykülerimi beğeneceğini, anlayabileceğini düşünüyordum. Onlar da öyle düşünüyordu. Yazmaya ilk başladığımda askerdeydim dediğim gibi, sonrasında öğrenciydim, o sırada da inşaat işçiliği yapardım. Çoğu zaman yapacak bir sürü işim olurdu ve işim bitmeden yazamazdım. Çevremdekiler yazıyla uğraşımı zararsız bir hobi olarak görüyordu. Amcam şöyle demişti mesela: “Kumar oynayacağına veya uyuşturucu kullanacağına oturup bir şeyler yazıyorsun, böylesi daha iyi.” İlk kitabım hayranlarımın türemesine yol açtı; küçük bir gruptu, ama gruptu yine de. Bana mektuplar yolluyorlardı ve bu, beni inanılmaz heyecanlandırıyor, sevindiriyordu. Yaşantım hemen hemen aynıydı ama hiç tanımadığım kişilerin öykülerimi anlayıp onlarda kendilerinden bir şeyler bulması, duygulanması hayatımı değiştirecek bir kapı açtı bana. Abim ülkeyi terk ettikten, iki yakın arkadaşım da öykülerimle ilgilenmeyi kestikten sonra yazı yazmaya devam etmemi sağlayan bir disiplin oturtmamda yardımcı olan buydu.
Geçen hafta yeni kitabıyla İsrail'de Sapir Ödülü'ne layık bulunan Etgar Keret, yazmaya ilk başladığı zamanları anlatıyor. Yeni kitap, Avi Pardo'nun çevirisiyle önümüzdeki aylarda raflarda 💫
(Yazarın gençlik yıllarına ait fotoğraf Keret'in kişisel arşivinden - kitap için sabırsızlanıyoruz!)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder